NE DÜŞÜNÜYORSAN, O "SUN

İDRAK


Kendimizle ilgili düşüncelerimiz neler?
Şunu yapabilirim, bunu asla yapmam, şurada kalabilirim, şunu severim, bunu sevmem, şu iinsan şöyle, burası böyle, geçmişte şöyle oldu, yarın da böyle olur, mutlaka şudur, kesinlikle budur, asla, katiyen, kat'a, zinhar.......
Bir sürü etiket, yargı, sıfat, niteleme, kesinlik...
Başkalarıyla ilgili? aynı.

Ne düşünüyorsan, O'sun.
Bu sıfatları, nitelemeleri, etiketleri, sürekli vurguladığımız, hem kendimiz, hem başkaları, hem yaşamla ilgili tüm YARGILARIMIZI hiç farkında olmadan içimizin en derinlerine kadar indirir, yerleştirir ve gerçek olarak kabul etmeye başlarız farkında bile olmadan...

Yani kendimize karşı bir TEZ, bir SAV öne sürüp
ardından onaylayıp
sonra da gerçekleştiririz.

O halde tüm TEZLERİMİZİ olumlulardan seçersek ne olur?
Süper olur!
Ve gizem nerdededir?
Tekrarda.
Tekrar ve tekrar tekrarlamakta.
Durmaksızın.

Hangi düşünce geçiyorsa aklından,
onu  derhal yakalayıp,
yerine yeni tezini koymak,
diyelim ki yeni tezin 'Benim iradem güçlüdür" olsun...
Bunu o kadar çok söylersin ki kendine..
Gün içinde...Gece..Yatarken, çalışırken, mutfaktayken, yemek yerken, banyo yaparken, yürürken...
Artık tamamen bu fikre, bu teze İNANCIN tam olana dek...
Hiç şüphe etmeyene dek....
En ufak bir 'Ya yapamazsam?'ın içeri sızmasına izin vermeyene dek....
tekrarlamak....
Benim iradem güçlüdür.