"
...Zaman zaman artık hiç ejderha kalmadı diye düşünürüz. Ne bir ejderha ne de gizli ormanlarda uçuşup geyikleri ve kelebekleri gülümseyişleriyle büyüten tek bir prenses.
Zaman zaman da, yaşımızın yeni ufuklar, serüvenler için geçtiğini düşünürüz. Alın yazısının, ufkun ötesinde ,parlayan gölgeler olarak çok eskiden dörtnala geçip gittiğini düşünmek....
....Ancak yine de gerçeğin üstadları bizimle buluşup, ejderhalara karşı kalkanlarımızı hiç yitirmediğimizi, İÇİMİZDEKİ MAVİ RENKLİ VOLTAJ ARKLARININ var olduğunu söylüyorlar. SEZGİ GERÇEĞİ FISILDIYOR: BİZ TOZ TOPRAK DEĞİLİZ, BİZ BÜYÜYÜZ!
....
Hiç hata yok. Ne kadar tatsız olursa olsunlar, başımıza gelmesine neden olduğumuz olaylar, ne öğrenmemiz gerektiğini öğrenmemiz açısından gereklidirler....
....
Yalnızlığın zıttı birliktelik değildir Richard. Karşılıklı yakınlık ve anlayıştır.
.........
Her kim isek, onun diger yönlerinin aralarında çok iyi dost olduklarına eminim...bize diger bedenlerdeki kendimizden , ruhsal yapılardaki kendimizden daha yakın kim olabilir? Eğer biz, birbirimize altın bir iplikle örülmüş isek, acaba içimdeki hepsine uzananı hangisi?
...
Ancak Richard, sen bu uçağı tamamlanmış olarak almayacaksın, ne de yapması için birini tutacaksın. ONU KENDİN YAPACAKSIN. PARÇA PARÇA. Birinci basamak, İkinci basamak, Üçüncü Basamak. Tıpkı YANITLARIN gibi, hem de tıpatıp. ONları da tamamlanmış olarak satın alamazsın, sana bedava versem de alamazsın, tek tek, satır satır söylesem bile... SH.145
...........
Atlayışı düşündüm ve sonunda zaten onlara anlatmamam gerektiğine, hatta neler olduğunu hiç kimseye anlatmamam gerektiğine karar verdim. Ölümden dönüşü anlatan, gösterişçi ve kendini beğenmiş biri durumuna düşmez miydim? "Aman tanrım, bunlar çok tehlikeli işler! Daha dikkatli olmalısın!" Sh.48
Sonsuza Uzanan Köprü, Richard Bach, Arkadaş Yayınları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder